မ်က္ႏွာမူျခင္းသည္(သာလွ်င္) အသင္တို႔အဘို႔ ေကာင္းျမတ္ေသာ အက်င့္ သီလ မဟုတ္
ေသးေပ။ ေကာင္းျမတ္ေသာသီလရွိသူသီလ၀န္ ဂုဏ၀န္တို႔ ဟူသည္ကား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္
ကုိလည္းေကာင္း၊ ေနာက္ ဆုံးေန႔ကုိလည္းေကာင္း၊ေကာင္းကင္တမန္မ်ားကုိ လည္းေကာင္း၊
(အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ထံမွက်ေရာက္ေသာ) က်မ္းဂန္မ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ နဗီတမန္ေတာ္မ်ား
ကုိလည္း ေကာင္း၊ ယုံၾကည္ျမတ္ႏိုးၾကေသာ သူမ်ားတည္း။ ၎ျပင္ ယင္းသူတို႔သည္ မိမိတို႔၏
ဥစၥာ ပစၥည္းမ်ားကုိ စုံမက္ႏွစ္သက္ ပါလ်က္ႏွင့္ပင္ (တနည္း အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကုိၾကည္ညိဳ
ျမတ္ႏိုး ၾက၍) ေဆြမ်ိဳးညာတကာမ်ားအား၎၊ မိသက္ဆိုး ဖသက္ဆိုးမ်ားအားလည္းေကာင္း၊ အထီးက်န္သူဆင္းရဲမ်ား အား၎၊ ခရီးသည္မ်ားအား၎၊ ဖုန္းေတာင္း ယာစကာမ်ား အား
၎၊ ေၾကးကြၽန္မ်ားကုိ ကြၽန္ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ေစရာ၌ ၎၊ ေပးကမ္းလွဴဒါန္း စြန္႔ၾကဲၾက၏။
ထို႔ျပင္ ယင္းသူတို႔သည္ ဆြလာတ္ ၀တ္ျပဳၾက၏။ဇကာတ္ တရား၀င္ဒါနေၾကးကုိလည္း ေပး
လွဴၾက၏။ ယင္းသူတို႔သည္ကတိျပဳေသာအခါ၌ မိမိတို႔၏ ပဋိညာဥ္၀န္ခံခ်က္မ်ားကုိ အတည္ျပဳ
ၾက၏။ ဆင္းရဲ ဒုကၡက် ေရာက္သည့္အခါ၌လည္းေကာင္း၊ ေရာဂါဘယ ဖိစီးသည့္အခါ၌
လည္းေကာင္း၊ စစ္မက္ၿပိဳင္ဆိုင္ တိုက္ခိုက္သည့္ အခါ၌ လည္းေကာင္း၊ ခႏၲီပါရမီကုိ ခိုင္ျမဲ
စြာေစာင့္စည္းၾက၏။ ဤ တရားမ်ားကုိ လိုက္နာက်င့္သုံးေသာ သူမြန္ သူျမတ္မ်ားသည္သာ
လွ်င္သစၥာ၀ါဒီမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏။ဤသူမြန္ သူျမတ္တို႔သည္သာလွ်င္ (အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကုိ)
ေၾကာက္႐ြံ႕႐ိုေသျမတ္ႏိုးေသာသီလ၀န္ဂုဏ၀န္မ်ား ျဖစ္ၾက ကုန္၏။
(က်မ္းေတာ္ျမတ္ ကုရ္အာန္ စူရဟ္ အလ္ဗကရဟ္-၂ းအာယသ္ေတာ္ ၁၇၇)
ကြၽႏု္ပ္တို႕မြတ္စ္လင္မ္မ်ား က်င့္သုံးေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကသည့္ဘဝ တည္ေဆာက္မႈလမ္းစဥ္ (သို႕) အစၥလာမ္သာသနာေတာ္သည္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၊ ေဒသ တစ္ခု ၊ ယဥ္ေက်းမႈ တစ္ရပ္ရပ္ အတြက္ သာသင့္ေတာ္လွေသာသာသနာတစ္ရပ္မဟုတ္ဘဲ၊ စၾကဝဠွာဆိုင္ရာသာသနာေတာ္တစ္ရပ္
သာျဖစ္ေၾကာင္းဦးစြာေျပာၾကားလိုပါသည္။ စၾကဝဠွာဆိုင္ရာသာသနာေတာ္ကို လက္ဝယ္ရရွိ
က်င့္သုံးေနၾကရသည့္တိုင္ကြၽႏု္ပ္တို႕မြတ္စ္လင္မ္မ်ား သည္ ထိုသာသနာေတာ္၏ ပင္မ အုတ္ျမစ္ျဖစ္ေသာက်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္၏ အမိန္႕ျပ႒ာန္းသင္ၾကားခ်က္အခ်ိဳ႕
ကိုသတိလက္လြတ္ျဖစ္ေနၾကသည္ (သို႕တည္းမဟုတ္) အေလးထားဖြယ္ရာမဟုတ္ဟု ထင္မွတ္ေနၾကသည္ ကို ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာျမင္ေတြ႕ရလွ်က္ရွိသည္။
ယေန႕ကမာၻတစ္ခြင္လုံးတြင္သာမက ၊ မိမိတို႕ေနထိုင္ရာဝန္းက်င္ကိုပင္လွ်င္ တေစ့
တေစာင္းေလ့လာအကဲခတ္မိမည္ဆိုပါက၊ ခိုကိုးရာမဲ့သက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ား၊ အမိအဖမဲ့
ကေလးသူငယ္မ်ား၊ ဓနဥစၥာမရွိနည္းပါး၍ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရးစသည္တို႕
အဖက္ဖက္မွ နိမ့္က်ေနေသာ လူသားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား၊ ခိုကိုးရာမဲ့ေနရွာေသာ
အမ်ိဳးသမီးထုတို႕အားတတ္ႏိုင္သ၍ ကယ္ဆယ္ကူညီေစာင့္ေရွာက္ျမႇင့္တင္ေနေသာ လူ႕အစုအေဝးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားအနက္ မြတ္စ္လင္မ္တို႕၏အေရအတြက္သည္ကား
လုံးဝမရွိဟုမဆိုအပ္ေသာ္ျငား၊ ရာခိုင္ႏွုန္းအားျဖင့္ အလြန္တရာမွ နည္းပါးလွသည္ဟု ႐ိုးသားစြာ ျမင္မိပါသည္။အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာသက္ၾကီးရြယ္အို၊မရွိႏြမ္းပါးခိုကိုးရာမဲ့
လူသားမ်ားအား ကယ္ဆယ္ကူညီေစာင့္ေရွာက္ပံ့ပိုးျခင္းလုပ္ငန္းတို႕သည္ အစၥလာမ္
သာသနာက ျပ႒ာန္းထားသည့္အလြန္အေရးၾကီးေသာတာဝန္ဝတၱရားတို႕ျဖစ္သည္ဟု
သာသိၾကပါက ကြၽႏု္ပ္တို႕၏သာသနာ့ေသြးခ်င္း မြတ္စ္လင္မ္တို႕သည္ ထိုလုပ္ငန္း
တို႕ကို အလုံးအရင္းျဖင့္အားတက္သေရာသူ႕ထက္ငါအလုအယက္ေဆာင္ရြက္လာၾကမည္
မွာ ေျမၾကီးလက္ခတ္မလြဲပမာပင္။ သို႕ျဖစ္ရာ-
ဤစာစဥ္၏အစအဦး၌ တင္ျပ ခဲ့သည့္ အာယသ္ေတာ္တြင္မိန္႕ဆိုထားသည့္အတိုင္း၊
စစ္မွန္ေသာမြတ္စ္လင္မ္ တစ္ဦးအေနျဖင့္ကအ္ဗဟ္ ေက်ာင္းေတာ္ရွိရာအရပ္ဖက္သို႕
မ်က္ႏွာမူ၍ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အားပုံမွန္ (စဂ်္ဒဟ္) ဦးခ်ျခင္းျပဳရုံ (တစ္နည္း) ဆြလားသ္
ဝတ္ျပဳရုံမွ်သည္ "ဗိရ္" ဟုေခၚသည့္ "ေကာင္းျမတ္ျခင္းအမႈ"မမည္ေသးေပ။ အထက္ပါ
အာယသ္ေတာ္တြင္ျပ႒ာန္းထားသည့္ အမႈကိစၥအလုံးစုံတို႕ကိုစိတ္ေစတနာျဖဴစင္စြာျဖင့္
ျပဳမႈေဆာက္တည္မွသာလွ်င္ ထိုသို႕ေသာသူတို႕သည္ "မုသ္သကီ" သူမြန္သူျမတ္
မ်ားျဖစ္ၾကသည္ဟု အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္မွ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆို ကင္ပြန္းတပ္ေတာ္မူထားေလသည္။
အာယသ္ေတာ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ အခ်ိဳ႕ေသာအေၾကာင္းအရာတို႕မွာ ယုံၾကည္မႈဆိုင္
ရာ ျပ႒ာန္းခ်က္တို႕ႏွင့္ပတ္သတ္ေနေလသည္။ (ဥပမာ-ေနာက္ဆုံးေန႕၊ ေကာင္းကင္တမန္၊
က်မ္းဂန္မ်ား၊ နဗီတမန္ေတာ္မ်ားကို ယုံၾကည္သက္ဝင္ျခင္း) က်န္ရွိေသာ အမႈတို႕မွာမူလူသား
အခ်င္းခ်င္းျပဳက်င့္ရမည့္ကိစၥရပ္မ်ားျဖစ္ေလသည္။ထို႕ေၾကာင့္ထိုအာယသ္ေတာ္တစ္ရပ္လုံးကို
ေစ့ငွစြာေလ့လာက်င့္သုံးမည္ဆိုပါကအလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကိုေၾကာက္ရြံ႕ရိုေသခန္႕ညား
ခ်စ္ၾကည္ျမတ္ႏိုးၾကသည့္ ေကာင္းျမတ္ေသာအမူအက်င့္ပိုင္ရွင္မြတ္စ္လင္မ္တစ္ဦး
အေနျဖင့္ ယုံၾကည္မႈပိုင္းဆိုင္ရာအေၾကာင္းအရာတို႕ကိုဦးညြတ္လက္ခံျပီး၊ ဆြလားသ္ဝတ္ျပဳျခင္း၊
ဇကားသ္ေပးေဆာင္ျခင္းကတိသစၥာတည္ၾကည္ျခင္း၊သည္းခံျခင္းတရားကိုေစာင့္စည္းထားရွိျခင္း
တို႕ႏွင့္အတူ ေဆြမ်ိဳးညာတိကာ၊ မိသက္ဆိုးဖသက္ဆိုး (orphans) ၊ အထီးက်န္သူဆင္းရဲမ်ား
(Aged, Poor & Needy,Disabled) စသူတို႕ကို ေပးကမ္းလႉဒါန္းကူညီေစာင့္ေရွာက္ရမည္မွာ တာဝန္တစ္ရပ္ပင္ျဖစ္သည္။
ထိုသို႕ျပ႒ာန္းရာတြင္ မိမိႏွင့္ဘာသာအယူဝါဒတူအခ်င္းခ်င္းကိုသာ ကူညီေစာင့္ေရွာက္
ရမည္ဟုအာယသ္ေတာ္တြင္လုံးဝ မပါရွိေပ။သို႕အတြက္ေၾကာင့္ အစၥလာမ္သာသနာကို
သက္ဝင္ယုံၾကည္ေသာသူတို႕ အေနျဖင့္မည္သည့္ဘာသာဝင္ မည္သည့္ လူမ်ိဳးကို မဆိုေပးကမ္းကူညီေထာက္ပံ့ေစာင့္ေရွာက္လႈဒါန္းရန္ "ဖြရဇ္"တာဝန္တစ္ရပ္
ပင္ ျဖစ္ေနေပေတာ့သည္။ ဘာသာအယူတူသူအခ်င္းခ်င္းကို ကူညီေပးကမ္းလႈဒါန္းေစာင့္
ေရွာက္ျခင္းအမႈကိုမူဤအာယသ္ေတာ္တြင္ပင္ သီးျခား ျပ႒ာန္းေတာ္မူထားေလသည္။
ဤသို႕ဆိုလွ်င္ အထက္ပါအာယသ္ေတာ္ အရ ဥစၥာဓနပိုင္ဆိုင္သူတို႕၌သာလွ်င္ မိဖမဲ့ ၊ အထီးက်န္သူဆင္းရဲတို႕အားကူညီေစာင့္ေရွာက္ရန္ တာဝန္ရွိပါသေလာ၊ ဓနဥစၥာမရွိ
ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာသူတို႕၌မႈ ထိုထိုသည့္တာဝန္တို႕မရွိသေလာ ဟု စဥ္းစားလာႏိုင္စရာ
အေၾကာင္းရွိေနေပသည္။ အမွန္မူကား၊ ဓနဥစၥာရွိသူတို႕သည္မိမိတို႕၏ဓနအင္အားျဖင့္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ရမည္ျဖစ္သလို ဓနဥစၥာႏြမ္းပါးသူမြတ္စ္လင္မ္ တို႕သည္ တစ္ဖက္
တြင္ ေထာက္ပံ့ကူညီမႈတို႕ကို လက္ခံရယူသည့္အျပင္ က်န္တစ္ဖက္တြင္လည္းမိမိႏွင့္
ဘဝ တူ လူသားတို႕အားမိမိတို႕စြမ္းႏိုင္သည့္ ကာယ၊ဥာဏ အားတို႕ျဖင့္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္
ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေအာက္ပါ အာယသ္ေတာ္က ညႊန္ၾကားထားျပန္ေသးသည္။
ထို႔ျပင္ အသင္တုိ႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အားခ၀ပ္ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ၾကေလကုန္။
၎ျပင္ အသင္တို႔သည္မည္သည့္ တစ္စံုတစ္ရာကိုမွ် ထိုအရွင္ျမတ္ႏွင့္ တြဲဖက္ႏႈိင္းယွဥ္ျခင္း
ကို မျပဳၾကကုန္လင့္။ ထိုမွတစ္ပါးတံုအသင္တို႔သည္ အမိအဘ ႏွစ္ပါးတို႔ႏွင့္၎၊ ေဆြမ်ဳိးနီးစပ္
တို႔ႏွင့္၎၊ ဘမဲ႔ကေလးတို႔ႏွင့္၎၊ အထီးက်န္သူဆင္းရဲတုိ႔ႏွင့္၎၊ (အိမ္ခ်င္း) နီးကပ္ေသာ (တစ္နည္း) ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္ေသာ အိမ္နီးခ်င္းတို႔ႏွင့္၎၊ (အိမ္ခ်င္း)ေ၀းလံေသာ (တစ္နည္း)
ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္ျခင္းမရွိ ေသာ အိမ္နီးခ်င္းတို႔ႏွင့္၎၊ (မိမိတို႔ႏွင့္အတူေနထိုင္သြားလာၾက
ကုန္ေသာ)အေပါင္းအေဖၚတို႔ႏွင့္၎၊ ခရီးသည္တို႔ႏွင့္၎၊ မိမိတုိ႔၏လက္ေအာက္ျဖစ္ေသာ
(၀ါ)မိမိတို႔ပိုင္ဆိုင္ေသာ ေၾကးကြၽန္တို႔ ႏွင့္၎၊ ေကာင္းစြာဆက္ဆံျပဳစုၾကေလကုန္။ ဧကန္
စင္စစ္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္မာနေထာင္လႊားေသာသူ၊ ၀ါၾကြားေျပာဆိုေသာသူ
ကို ႏွစ္သက္ေတာ္မူသည္ မဟုတ္ေပ။
(က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ စူရဟ္ အန္ နိစာအ္-၄ းအာယသ္ေတာ္ ၃၆)
အထက္ပါ အာယသ္ေတာ္တြင္ မိန္႕ေတာ္မူထားေသာ "အိဟ္စာန္" ဟူေသာ ေဝါဟာရ ၏ အနက္မွာ ေကာင္းစြာျပဳစုဆက္ဆံျခင္းဟု ရေလသည္။ ဓနဥစၥာႏြမ္းပါးေသာ မြတ္စ္လင္မ္ တို႕
သည္လည္း မိမိတို႕တတ္အားေသာကာယ၊ ဥာဏ အင္အားတို႕ျဖင့္ အမိအဖအပါဝင္ အျခားလိုအပ္ခ်က္ရွိေသာ လူသားတို႕အားကူညီေစာင့္ေရွာက္ရမည္သာျဖစ္ေပမည္။ မိမိ သည္ႏြမ္းပါးသူျဖစ္၍ တစ္ပါးအင္အား၏ အကူအညီကိုသာအစဥ္အျမဲ လက္ခံရယူေနရမည္
ဟူသည္ အစၥလာမ္သာသနာ၏ အဆုံးအမ လုံးဝမဟုတ္ပါ။ မိမိတတ္ႏိုင္ေသာ မိမိ ၏ လုပ္အား ၊
အခ်ိန္၊ ပညာ တို႕ကို အသုံးခ်၍ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ျခင္းလုပ္ငန္းတို႕တြင္ အားတက္သေရာ ပါဝင္ေနရမည္သာျဖစ္ေပသည္။ စင္စစ္ကား အစၥလာမ္သာသနာ ၏ အလႈဒါနဆိုင္ရာအဓိပၸာယ္
ဖြင့္ဆိုခ်က္သည္ ခ်မ္းသာမွလႈမည္၊ ဆင္းရဲေန၍ မလႈဟူ၍ ခြဲျခားမထားေပ။ ခ်မ္းသာလွ်င္
မိမိအတိုင္းအတာအေလွ်ာက္လႈဒါန္းရန္ႏွင့္ ဆင္းရဲလွ်င္လည္းမိမိအခ်ိန္အဆ အရလႉဒါန္းရန္
သာ အားေပးတိုက္တြန္းထားေၾကာင္း ေအာက္ပါအာယသ္ေတာ္ကသက္ေသပင္။
ထိုသူေတာ္စင္မ်ားသည္ စီးပြားတိုးတက္ေခ်ာင္လည္စြာရွိေသာ အခ်ိန္အခါမ်ား၌လည္းေကာင္း၊
ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ရွိေသာအခါမ်ား၌လည္းေကာင္း (အခ်ိန္အခါမေရြး)ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲ လွဴဒါန္းၾက
ကုန္၏။ (ထိုသူေတာ္စင္မ်ားသည္)အမ်က္ေဒါသကို ခ်ဳပ္တည္းမ်ဳိသိပ္ေသာသူမ်ားလည္းျဖစ္ၾက
ကုန္၏။ လူသားတို႔အားခြင့္လႊတ္သူမ်ားလည္း ျဖစ္ၾကကုန္၏။ စင္စစ္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ (ယင္းသို႔)ေကာင္းမႈျပဳလုပ္ေသာသူမ်ားအားႏွစ္သက္ေတာ္မူေခ်သတည္း။
(က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ စူရဟ္ အာလိအင္မ္ရာန္-၃ ၊ အာယသ္ေတာ္ ၁၃၄)
အထက္ပါ အာယသ္ေတာ္အရလည္း မိမိ၌လႈဒါန္းရန္ ဓနဥစၥာအနည္းငယ္မွ်ပင္မတတ္
စြမ္းႏိုင္ေသာျငား မိမိတတ္ႏိုင္ေသာ အင္အား၊ အခ်ိန္၊ ပညာတို႕ကို လႉဒါန္းရမည္ဟု
သာ ေပၚလြင္လွပါသည္။
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏သာသနာေတာ္ကားမည္မွ်ျပီးျပည့္စုံ လွသနည္းဟူမူ၊ ယေန႕ကမာၻေပၚ
ရွိလူမႈအဖြဲ႕အစည္းအားလုံးလိုလိုက အထူးတလည္ဂ႐ုမူေနၾကသည့္လူမႈဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး
(Social Development) ႏွင့္ လူသားဆိုင္ရာအက်ိဳးျပဳလုပ္ငန္း (Humanitarian Work) တို႕
အတြက္ ပင္ ဟာကြက္ဟူ၍စိုးစဥ္းမွ် မရွိေပ။
ဆက္ရန္-အစၥလာမ္မွျပ႒ာန္းေသာ Philanthropy (လူသားအက်ိဳးျမတ္ႏိုးျခင္း)- ၂
